Korjalen, bosnegers, en opa.

Hallo iedereen:D
Ik ben weer terug in Paramaribo, vanuit het binnenland, en het voelt een beetje als thuiskomen! Ik heb echt heel veel gezien en meegemaakt, te veel om op te schrijven en te omschrijven..daarom doe ik t in het kort:.. Het was echt heel indrukwekkend allemaal. We zijn dus het binnenalnd ingetrokken en dat is echth eel anders dan de stad hier (voor alle surinamers die er nog nooit zijn geweest: ga verder hetland in het is echt super!!)
We gingen dus met een bus vanuit Paramaribo naar Albina, daar met een boot naar Loka Loka(2 nachtjes), en dan weer met een boot terug naar Albina, daar met een boot naar Galibi(in het noorden terug) (ook 2nachtjes).
DAG1:
met een busje werden we opgehaald vanuit ons guesthouse, Albergo. Natuurlijk hebben we hier de "rubberen tijd" , dus de bus kwam om half10 i.p.v half 8.. Maargoed, dat maakt ook alemaal niet uit (en ik mag zelf ook niet teveel zeggen daarover, met mijn reputatie(A):P). Maar er waren nog 7 mensen mee, 2 gezinnen. De gids heette John. Hele toffe vent. Creools, ongeveer een kop groter dan ik, een paarse joggingsbroek en met een elftalshirt van oranje en een legerjas eroverheen. En stel je er blije lach bij voor een heel erg Surinaams accent, die een beetje overslaat als er wat aan de hand is:P Echt superaardig en wist ook heel vele te vertellen over t gebied. Hij is er geboren, en werkt nu voor een toeristen organistie die heir tochten organiseert. Maar eerst de reis erheen. Een lekker vol gammel busje op een weg waar in in geen honderd jaar naar gekeken is nog en dus helemaal VOL met gaten en bobbels. Ik zat midden in het busje op een stoel waarvan de leunig zo erg meeleunde dat ik bij elke hobbel bijna het plafond raakte. Maargoed, wel heel aangekomen:P Daarna in de (motor-korjaal), dat is een uitgeholde boomstam, die eersrt worde gesneden, daarna uitgebrand en in elkaar getimmerd (echt een super karwei!) Maar toen ongv 5uur in die boot gezeten en tussendoor even geluncht, op een eilandje. Om precies te zijn het eilandje waar j'aren geleden eerder het verdrag voor de afschaffing van de slavernij was ondertekend! John vertelde onderweg hoe het nou precies zat met Suriname in de binnelandse oorlogen en alles erom heen. Hij kon het dan vanuit een heel ander oogputn vertellen. Maar we kwamen aan op "kamp Wadaa" , een soort toeristenplekje (met maar liefst 12 toeristen)en van die houten hutjes. Er was ook een kokkin mee, en die kookte voor ons (ik heb vissoep gegeten, veel cassave, rijst en kouseband) . Onderweg vaarden we van de Surinaamse kant, naar Frans Guyana, en weer terug. allemaal dorpjes langs de kant, echt heel erg indrukwekkend en overweldigend alles bij elkaar. S avonds dus lekker gegeten en weer vroeg slapen. Aan de overkant van de rivier zag je het oerwoud waar wel stoom uit leek te komen, zo mooi. (maar dat kotm door de regen).
DAG2:
sochtends met de hele groep ge-ontbijt en we gingen al weer vroeg weg. Eerst de lokale bassischool bezocht, die was heemaal opnieuwe op gebouwd want die was volledig weggespoeld door de overstromingen van vorig jaar. Daarna vaarden we naar een stuk bos waar we gingen lopen. Eerst de " coelaman" ophalen, die woonde aan de franse kant. Op de korjaal heb je minstens twee mensen nodig. De stuurman (die bestuurt achter de motor) en voorop de coelaman die instructies geeft aan de stuurman, dat is vooral voor als er stroomversnellingen zijn (en dat was nu). De coelaman ging ook voorop in het bos met een groot soort kapmes. Het was een heel hoog maar nog wel open bos. Je hoorde allemaal vogelgeluiden en het was echt ontzettend mooi. Allemaal plantjes die je nog nooit had gezien en van gehoord. Singavu, een soort plant die word gebruikt om kwade geesten weg te halen die je bovenop andere brouwels legt zodat die beschermt worden. Ook een cashewnootboom. (wist je dat die aan een soort vrucht groeien waarvan de sappen ook goed zijn voor als je keelpijn hebt?) En toen kwamen bij een soort plant waar een (nogal wat ongeloofwaardig?:P) verhaal vwerd verteld, maar wel best raar. Als je op de bladeren tikte, krimpten die opeens helemaal ineen en werden ze heel klein. DIt was een soort onzichtbaarheids plant, als je op de vlucht was en je at hiervan, dan zou je onzichtbaar worden:P
Ook is er als je verdwaald raakt misschien, alstijd nog de " bospolitie" , een vogel die een soort geluid maakt die lijkt op een sirene en die altijd in de buurt is van een kreekje, dus als je die vind, kun je ook de weg terug wel weer vinden..
Daarna naar nog gezwommen in de rivier midden tussen twee stroomversnellingen. En darna weer teurg naar het kamp en getegen. Daarna gingen we naar " opa" , dit was de medicijnman van het dorp en hij was de (overgroot)opa van de coelaman. Opa was dus 102 jaar oud. Zijn vrouw 88., maar het was 1 van zijn 3 vrouwen, die hij ooit had gehad. (daar was er nog maar 1 van over). Opa was heel dun, heel oud mar wel heel slim en nog grappig ook. Hij liet nog meer plantjes zien. (onder ander 1 een soort drug waarvan je in trance zou kunnen raken als je het maar goed mengde). En hij had een verassing voor de mannen. Haalde uit zijn aportheek (hij woonde op een aprat stukje grond met maar een paar kleine houten hutjes, hangmatten en voor de rest niks behalve de paar (uitgemergelde)kippen die daar rondscharrelden), een grote fles. Drink er maar van, is goed voor je! Het bleek een potentie-verhogend middeltje te zijn waarvan opa schijnbaar ook nog wel gebruik maakte. (Het schijnt dat oma het niet erg zou vinden als ze van opa af was, hij scheen nogal veel van haar te vragen./ Tja, wat zou dat zijn:P)
Ook het lokale dorp Loka Loka bezocht en toen weer terug naar het kamp. Drukke dag!
Morgen ben ik nog hier, en schrijf ik meer.